Afgelopen dinsdag 2 februari vierden wij het feest van Maria lichtmis.
De oorsprong hiervan is voor velen onbekend, vandaar dat wij voor u weer het een en ander aan de weet zijn gekomen.

Maria-Lichtmis

Katholieke feestdag waarop de opdracht van Jezus in de Tempel wordt gevierd.

In de katholieke kerken bestond vroeger de gewoonte de beeltenis van Maria te verwijderen uit de kerk en op die plaats sneeuwklokjes uit te strooien of een graanpoppetje neer te leggen.

Oorspronkelijk was dit een pre-christelijk ploeg- en zaaifeest.

Bron: www.symbolischschikken.nl
Plantenfolklore.

TEKEN VAN HOOP, Maria Lichtmis

Toen Adam en Eva het paradijs moesten verlaten, begon het heftig te sneeuwen.
Eva werd wanhopig. Het zicht waren zij volledig kwijt. Plotseling stond er een engel voor haar en in haar hand veranderde een sneeuwvlok in een klein, wit bloempje dat op een klokje leek. 
De engel zei: “Kijk goed, Eva, naar dit bloempje. Het luidt de winter uit.
De kleine groene randjes langs de bloemen zijn een hoopvol teken dat nieuw leven op komst is.
Dieper in het bloempje is een gouden hart verscholen. Het warme geel houdt de herinnering levend aan de zon, aan het Licht van de Barmhartige, dat ook jullie zal verlichten.
Dat licht zal jullie leven richten naar nieuw leven.”
Daarom werd het sneeuwklokje een teken van hoop.

Over 3 februari volgt nog een volgend item, het feest van de H. Blasius. Daarover later meer.