4e zondag van de advent.

pater Aloys

Een prachtige ontmoeting vandaag tussen Maria en Elisabeth, een ontmoeting die in de geschiedenis van de kerk een belangrijke mijlpaal heeft toegevoegd en heeft bovendien een feestdag opgeleverd.

Op vele bedevaartsoorden worden deze twee vrouwen vol van verwachting afgebeeld als twee vrouwen die elkaar omhelzen, een gebeurtenis dat we in deze tijd van de pandemie niet meer vaak zien of niet mogen.

Ik ben nog nooit zo vaak bebokst met mijn handen of een elleboog gegeven. Het is toch niet  “Het achter de elleboog hebben”, zeker niet!

Eens spontaan op bezoek komen doen we ook niet meer.  Maar wat deze ontmoeting zo bijzonder maakt, naast de gewone sociale omgang met elkaar is het niet het bijzondere karakter van dit samen komen, zoals een kerstkaart of een cadeau bijzonder kan worden door de dag waarop je dit ontvangt, een manier waarop iets gegeven wordt en het onderwerp en de woorden?

Zo vormt het verhaal vandaag iets bijzonders, twee vrouwen die zwanger zijn de ene oud de ander jong.

De een draagt het kind dat een tijdperk afsluit de ander opent een nieuwe. Maar ook de woorden die niet gesproken worden. De groet van Maria wordt niet opgenomen kennelijk gaat het om de woorden van Elisabeth: “Gij zijt de gezegende onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot “ . Een gedeelte dat een deel werd van het Weesgegroet Maria.

Maria die wordt groot wordt geprezen. Zegenen is het beste wat in jezelf of uit de ander te halen is.

Maria heeft het begrepen en in haar komt God tot ons zoals in de eerste lezing wordt voorzegt, dat er in de kleinste God tot ons komt.

Zo komt via Maria God ons. Met Elisabeth kunnen wij zeggen waaraan hebben we dit te danken. Waar zien we God tot ons komen in onze tijd, “in onze lastige tijd voor veel mensen “.

Men had gedacht dit jaar weer gewoon kerstmis te vieren maar het valt weer vies tegen, de corona is nog lang niet voorbij! Komt het wel goed met ons?

De politiek krijgt weinig vertrouwen. Het gezag, de politie en hulpverlening wordt niet gewaardeerd. Waar moet het naar toe?

Ook Elisabeth en Maria hadden zorgen en we horen elders “wat zal er van dit kind verwacht worden” ….Jezus terug vinden tempel.

En toch willen we het geloof van Maria en Elisabeth hooghouden, juist op het moment dat het niet verwacht wordt komt hij of is hij er .!

Een kracht bron van leven?

Laten we dan zo aangepast ons feest van Kerst gaan vieren!

Amen