Heijendaalseweg 300, 6525 SM Nijmegen
024 - 355 80 29
sss.nijmegen@kloosterbrakkenstein.nl

Preek van de week – 6 februari

Pater Aloys

5e zondag door het jaar

Pater Eymard wordt op verschillende manieren uitgebeeld. Heel lang is hij met een monstrans, waarin het eucharistiebrood getoond wordt, uitgebeeld. Verwijzen naar de aanbidding. Een ander beeld, heb ik hier, waarop Pater Eymard geknield zit met beide armen uit elkaar en de handen open samen gericht naar de omgeving. Een man van eucharistie open naar de wereld. Zoals de afbeelding boven de hoofdingang van onze kerk, een wereldbol met de tekenen van de eucharistie in de vorm van brood en kerk. Dat het symbool is van de eucharistie die niet voor onszelf is maar voor de wereld.

Als ik het beeld Pater Eymard zie zitten op de knielen met de handen open dan moet ik denken aan Petrus die vandaag verbaast zegt: “Heel de nacht hebben wij gezwoeg en niets gevangen”. En toch open hij zich voor Jezus om vis te gaan vangen. Hij vertrouwde op Jezus en ging. En zie zij vingen veel vis. Twee boten vol tot zinkens toe. 

Pater Eymard ging in datzelfde vertrouwen op weg vanuit zijn roeping. Hij had een bloeiende parochie maar liet die los om zijn ideaal achterna te gaan. Om meer de wereld van uit de eucharistie te verreiken. Hij stichten zijn huizen en gingen werken onder armen. Communie voorbereiden, aanbidding doen en vormingswerk. 

En zijn werk ging verder. In navolging van hem zijn mensen gegaan. Oud pastoor Wim van Mijngaarden richten hier het centrum voor parochie spiritualiteit om zich aan het vormingswerk toe te wijden. Daarnaast is er een blad 

“Op bouw tot Gods volk.” dat schrijft verschillende thema’s over en vanuit de kerk. Ook een kerk als deze staat ter beschikking voor gebed, bezinning, vieren en activiteiten. Gisteren herdachten wij het overlijden van Dré van Zon, iemand die weg is gegaan van hier om in Maputo in Mozambique van uit de eucharistie te gaan werken voor armen. 

En als je hoort wat hij daar gedaan heeft voor wezen en weduwen enz. Veel al werk dat begonnen uit het niets. 

Veel al met geloof dat het goed zal komen. 

Met open handen. 

Onze Paus heeft ons op geroepen om vragen te beantwoorden. Zoals: Wat vind jij van de kerk? Hoe zou de zending van kerk moeten zijn? Wat vinden wij van het vieren in de kerk? Hij roept ons op om mee te denken. 

Rond de zestiger jaren wilde men de kerk bij de tijd brengen. Maar de tijd gaat door en nu wil hij met ons weer eens kijken. Kijken waar gaan wij na toe? Wat is belangrijk? Maar de grote uitdaging is zijn oproep om in gesprek te gaan met de mensen die kerk verlaten hebben of niet kerkelijk zijn. Jezus roept zijn leerlingen op om na het diepe te gaan en zij hebben veel gevangen. Een teken van Jezus naar zijn leerlingen toe om te zeggen: Vertrouw op mij!!!

Zo mogen wij met vertrouwen de toekomst te gemoed treden. Zoals de leerlingen. Zoals Pater Eymard zijn weg ging. 

Hij had geen gemakkelijke weg!! Hij kende ook goede en slechte tijden. Maar hij heeft toch veel rijkdom achter gelaten. Laten wij ook niet bang zijn maar vertrouwen op onze idealen en kijken na de toekomst.

Één reactie

  1. Ietje Teunissen schreef:

    Voor Pater Aloys,
    Nadat ik een hele week bezig was om het vertrouwen weer te herstellen in Jezus,
    was ik blij en verrast dat je preek over vertrouwen ging.
    Het heeft me weer een stukje verder geholpen.
    Dank je wel hiervoor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *