Het gezicht aan de poort
Sommigen van u weten het misschien al: er is een nieuwe receptioniste bij het klooster. Hiermee wil ik me even voorstellen.
Mijn naam is Petra Francissen, ik ben 65 jaar en getrouwd met Ronald. Ik heb een zoon en een dochter en we hebben vijf kleinkinderen, waar we erg blij mee zijn. We gaan graag op vakantie naar Griekenland, met name naar het eiland Lesbos, waar het dorp Petra ligt. Als je zo heet, wil je naar je naamgenoot, al moet Petra in Jordanië nog even wachten.
Onze Newfoundlander hebben we Skylos (spreek uit: ski-los) genoemd, dat is het Griekse woord voor hond. En onze kat heet Felix, dat is min of meer Latijn voor kat. Nu zou je denken dat we onze oude talen spreken, nou, dat klopt niet. Hij lijkt erg veel op de kat uit de reclame voor het Felix kattenvoer, vandaar dat we hem zo genoemd hebben.
Een hobby van de laatste jaren is haken. Maar dan wel met een doel, bijvoorbeeld poppetjes en beestjes voor (klein)kinderen, plaids, pannenlappen etc. Ik noem dat zelf ‘in opdracht haken’, ook al geef ik mezelf vaak die opdracht. Verder ben ik gek op lezen en samen met mijn man kook ik graag voor vrienden en familie. En voor onszelf natuurlijk. Ook maken we graag een wandeling met of zonder hond, maar de Vierdaagse heb ik nog nooit gelopen en vanwege mijn lastige knieën zal dat er ook niet meer van komen. Ach, er moeten ook mensen zijn die de lopers willen verzorgen en aanmoedigen, en die rol heb ik meermaals op me genomen.
Jaren geleden heb ik korte tijd bij Drukkerij Brakkenstein gewerkt. In de middagpauze maakte ik toen vaak een wandelingetje in Heumensoord of in de wijk, als de bospaden te modderig waren. Brakkenstein is een erg leuke wijk. Zelf woon ik nu nog in de Hazenkamp, met het Goffertpark op een paar honderd meter. Over een paar maanden verhuizen we naar een bungalow in Ven-Zelderheide, maar gelukkig hoef ik de stad nog niet te missen, omdat ik vier dagen per week hier kom voor mijn werk als ‘het gezicht aan de poort’.
Zo, nu weet u een beetje wie ik ben, schroom niet om iets over u zelf te vertellen als u bij het klooster langskomt en mij aantreft.Petra Francissen