Zondag 22 januari, Pater Aloys
“Doe goed en zoek recht.”
Met dit thema wil men de gebedsweek voor de eenheid in de kerk verbinden met het vraagstuk over slavenhandel en racisme.
Ik moet allereerst zeggen dat dit thema eigenlijk nooit mijn aandacht heeft gewonnen. Dat heeft misschien wel met mijn achtergrond te maken. Geboren op het platteland waar je alleen maar dezelfde type mensen tegen kwam met ongeveer dezelfde ideeën enz… De eerste, met een andere huidkleur en vanuit een ander land, die ik tegenkwam, was mijn zwager, de man van mijn oudste zus, een hele lieve man uit Curaçao. Ik was toen een jaar of vijf. Op de middelbare school werd het mij meer duidelijker. Maar door de discussie van het afgelopen jaar rond racisme en slavenhandel rond schuld bekennen werd het mij meer dan eens duidelijker: Dit is een zwarte bladzij in de geschiedenis van de mensheid.
Ik hoorde van de week dat er zelfs aparte bijbels waren uitgedeeld voor de slaven waarin een gedeeld van de bijbel was weg gelaten die betrekking had op bevrijding van het joodse volk, die als slaven werkten voor Egypte en bevrijd werd door God. Om maar te voorkomen dat slaven vanuit die tekst in opstand zouden komen. Mede door de slavenhandel zijn er ook aparte kerken ontstaand. Daarin ligt de eigenlijke verbinding met deze week. De zogenaamde zwarte kerken waarin donkergetinte mensen met elkaar als Christenen het geloof deelde. Het besef dat dit binnen de kerk is ontstaan en dat de kerk heeft meegedaan aan racisme en slavenhandel en daardoor onrecht heeft gedaan door de medemens te minachten en dit ook een oorzaak is van scheiding tussen de christenen daardoor komt men tot het thema:
“Doe goed en zoek recht”.
Van de ene kant een oproep om goed na zichzelf te kijken als kerk en van de ander kant recht doen.
Wij moeten als kerk medeverantwoordelijkheid dragen en wij naar recht moeten zoeken voor alle mensen.
Dat de mensen die kerk vormen fouten maken is niets nieuws. Wij horen niet voor niets Paulus vandaag de gemeente van Korintiërs toespreken over hun verdeeldheid.
Door wie zij gij gedoopt? Of het nu Paulus was , de Paus of welke pastoor dan ook, je eerste verantwoordelijk ligt in de doop. God roept, Jezus roep ons. Niemand is meer of mindere wij zijn gelijk en ieder hoor daarin zijn of haar verantwoordelijkheid te dragen.
Wij horen Jezus zeggen: Ik zal u vissers van mensen maken. Wat zou dat kunnen zeggen? Zoals de vissers vis verzamelen voor voedsel voor de mensen om van te leven. Zo wil Jezus hebben dat jullie er zijn voor de mens. Zoals tweede Vaticaans concies zegt: De kerk is het licht van Christus. Wij als kerk zouden samen dat licht moeten zijn. Zoals Jezus licht was door vergeving, nieuwe toekomst geven, zieken genas, mensen helende.
In de overgang van de 20ste en 21ste eeuw hebben verschillende de kerkgemeenschapen een grote schuldbelijdenis af gelegd over de misstanden in de kerk, waar onder de rooms katholieke kerk, maar het belijden van schuld is belangrijk maar het werken aan verbetering daaraan zit een blijvende opdracht. Dat is omzien na elkaar. Hoe doe ik goed?
De kerk zou het goede moeten doen.
Wij Christenen leven vanuit dezelfde boodschap. Het doet geen recht aan Jezus als Christenen elkaar het leven zuur maken of denken dat men de beste is. Daarom is het goed dat wij steeds weer bidden om inzicht. Inzicht in hoe wij de boodschap van Jezus kunnen uit dragen. Om kracht om onze verantwoordelijkheid te dragen en om een kleine of grote stap te zetten in situaties die de mensheid uit elkaar houdt. En als kerk samen te staan voor die een boodschap van Jezus. Daarom is het goed dat een synode is over samen kerk-zijn dit jaar. Dat geeft de kerk een gelegenheid om weer eens goed na zichzelf te kijk.
Immers doe goed en zoek recht blijft een opdracht in bidden en werken of niet soms?