Aswoensdag 22 februari, Pater Aloys

Het feest van Carnaval is weer voorbij. Veel wagens met verschillende thema zijn voorbijgekomen en mensen hadden zich weer mooi verkleed. Met Carnaval gaat vaak om uiterlijk en iemand een spiegel voorhouden. Vandaag worden wij gewaarschuwd om het uiterlijk. Maar is het uiterlijk zo on belangrijk? Immers ieder van ons wil toch graag goed verzorgd voor de dag komen en als u gasten ontvang wil u toch hebben dat het netjes is. Kleren maken de man zeggen wij niet voor niets. 

Waar wil Jezus ons dan echt voor waarschuwen? Misschien omdat alles wat je doet niet alleen de buiten kan blijft maar vooral van binnenuit komt. Dat jouw geloof het geloof van het hart wordt. Dat niet bij de eerste tegenslag het verandert of er niet meer is.

Vandaag zullen horen: Gedenk dan mens dat gij van stof zijt en toch stof zul wederkeren. Daarmee zeggen wij dat ons mens zijn betrekkelijk is en wij worden opgeroepen om eens meer dan anders naar binnen te kijken niet voor het oog van de mensen maar om zelf te groeien in goedheid en daardoor meer te kunnen beteken voor de naasten. 

En er is veel waaraan wij kunnen werken, aan beter klimaat, de vrede in de wereld. Bij verkiezingen een gewetensvolle stem uitbrengen die dicht bij het verhaal van Jezus ligt. Maar wat nog dichter bij ons ligt zijn de dagelijkse verhoudingen. Hoe ga jij met je naasten om? Heeft recht doen aan anderen zonder bij bedoelingen? 

Als je iemand belooft om te bidden doen je dat echt? En jezelf onthouden is dat om een beter mens te worden of voor je lichaamsgewicht? 

Wij gaan in oefenen in  de komende veertig dagen. Kijken na je zelf. Hebben carnavalisten de spiegel van de buitenkant laten zien en of dat ook het hart kan raken de komende tijd ?

Gaan wij door eenvoud kijken met de vraag: Hoe zit het vanbinnen? Ons zelf sterk maken omdat wij, vanuit God, er voor een ander kunnen zijn. 

De liturgie wil daar een bijdrage bij zijn. De actie voor het ondersteunen van onze medebroeders in Mozambique met hun project kan een hulpmiddel zijn maar ook oog hebben voor hen die onverwachts op ons levenspad komen. 

Oog hebben met wie wij samenleven zullen ons tot steun zijn bij het uitoefenen van wat wij met ons hart mee dragen en niet voor het oog van de mensen. 

Moge het een goede tijd, moge een duurzaam tijd zijn op weg naar Pasen.