Heijendaalseweg 300, 6525 SM Nijmegen
024 - 355 80 29
sss.nijmegen@kloosterbrakkenstein.nl

Preek van de week

Zondag 30 april, 4e zondag Pasen, Pater Fons

3 weken geleden overleed in Parijs de vroegere bisschop van Evreux, mgr. Jaques Gaillot.  De bisschop kwam vooral op voor de armsten, de mensen aan de rand of die door de kerk buitengesloten werden, gescheidenen, homosexuelen. Hij pleitte ook voor het gehuwde priesters. Vanwege zijn opvattingen werd hij in 1995 door Paus Johannes Paulus de II ontslagen.

Deze bisschop voelde zich geroepen om op te komen voor de rechten van daklozen en mensen zonder papieren. Zijn pleidooi voor een menselijke kerk vond ook weerklank buiten Frankrijk. Zijn boek “Als de kerk niet dient, dient zij tot niets”, was een inspiratiebron voor basisbewegingen in de katholieke kerk.

In 2015  was er een verzoening. Jacques Gaillot werd ontvangen door Paus Franciscus – die liet, laat, meer ruimte voor progressieve stemmen in de katholieke kerk. 

De uitvaart in Parijs was zonder kist, want hij had zijn lichaam aan de wetenschap gegeven.

Als de kerk niet dient, dient zij tot niets….. Dienstbaar zijn..

Roeping vraagt allereerst om bescheidenheid.
Dat laat ook paus Franciscus ons telkens weer zien.
De hoogste leider van de kerk
noemt zichzelf dienaar.
Hij woont niet in een pauselijk paleis,
maar in een logeerkamer.
Hij reist niet met een luxe limousine,
maar met een kleine auto.
Hij noemt zichzelf niet heilig,
maar broeder van de zondaars.

Wie de Bijbel leest, ontdekt dat roepingen nooit vanzelfsprekend zijn.
Gód is immers degene die roept.
En Hij heeft een voorkeur voor bescheiden mensen.

Dat zien we in de grote roepingsverhalen van de Bijbel.
Mozes bijvoorbeeld, voelt zich niet waardig wanneer God hem roept.
“Waarom ik?
Anderen zijn toch beter geschikt?”
Mozes gaat stotteren en stamelen, wanneer hij geroepen wordt.
De Schrift zegt dat geen mens bescheidener was dan Mozes, juist daardoor was hij geschikt om Gods werk te doen!

Ook de roeping van de grote koning David begint onverwacht.
Een herdersjongen wordt achter zijn schapen vandaan geroepen.
De jongste en kleinste wordt door God aangewezen om koning te zijn.
Niet zijn grotere en sterkere broers, maar de kleine David.

Roeping vraagt om bescheidenheid.
Om een luisterend hart, een ontvangende houding.
Het is goed om dat als geloofsgemeenschap te beseffen.

Iedere roeping is immers een groot geschenk!
Het is een moment waarop God het leven van een mens aanraakt,
zodat er in ons midden iets van Gods plan zichtbaar wordt.

Goddank zijn er ook in onze tijd mensen die zich laten roepen
tot een leven van dienstbaarheid.
De man die zijn vrouw trouw bleef verzorgen
nadat zij lichamelijk beperkt werd.
Zijn leven in dienst van zijn vrouw.
Opoffering die als een blijk van liefde werd beleefd.

Goddank zijn er mensen die zich laten roepen
tot een leven van dienstbaarheid.
De pastorale werkster die houdt van de kerk,
ook al wordt haar inzet niet door iedereen in die kerk gewaardeerd.
Een vrouw die haar bestaan wijdt aan ouderen en zieken,
naar het voorbeeld van Jezus.

Goddank zijn er mensen die zich laten roepen
tot een leven van dienstbaarheid.
De koorzanger die telkens weer klaarstaat
om met liederen God te eren
en mensen te troosten of te bemoedigen.

Goddank zijn er mensen die zich laten roepen,
zoals de buitenlandse priester
die alle moeite moet doen om onze taal te spreken.
Die uit een levendige kerk komt
om hier een soms uitgebluste kerk te dienen.

Goddank zijn er mensen die zich laten roepen.

Wanneer je hen daarop aanspreekt, worden zij vaak verlegen.
Roeping maakt bescheiden.
Want niet wij bepalen wie geroepen wordt en waar we geroepen worden.
Het is God, die bepaalt, die roept en nieuwe wegen baant.

Roeping en bescheidenheid, horen bijeen.
Wie hoogverheven praat over roeping,
heeft slecht geluisterd naar de verhalen van ons geloof.

Niet voor niets zegt paus Franciscus ieder jaar tegen de nieuwe kardinalen,
dat ze hun nieuwe ambt bescheiden moeten vieren.
Ieder ambt is dienstbaarheid.
En hoe hoger je geroepen wordt, des te nederiger moet je zijn.

Roeping begint met bescheidenheid.
Want niet wij bepalen wie waartoe geroepen wordt,
maar God,
die ons kent als geen ander.

Amen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *