Zondag 23 februari, 7e zondag door het jaar, Pater Aloys

Wij lezen vandaag het vervolg van de zogenaamde Veldreden bij het Lucas evangelie, dat helemaal in de lijn ligt van Jezus denken en doen. Immers wij kennen uitsprak van Hem als: “De dienaar staat niet boven zijn Heer.” “Gij zul dienaars zijn.” “Als gij niet wordt als kinderen”. Ook kennen wij Hem als degene die voeten  waste van zijn leerlingen en mensen die besmettelijke ziekte had aanraakt. Wij wordt vandaag, gevraagd om in zijn voetstappen te treden. Om als verzoende mensen te leven. Maar hoever ga je in de verzoening? Hoever ga je met het toelaten van geweld?

Want het gaat vandaag niet alleen over situatie als die van Trump de president van de VS, die voortdurend de wereld angst aan jaagt. Hij wil landje te willen veroveren. Ook gaat niet alleen over Poetin die meent dat de Oekraïne van Rusland is. En het gaat niet alleen over de Nederlandse regering die ontwikkelingshulp voortaan geeft als Nederland er maar beter van wordt. Daar hebt U wel een mening over maar het gaat op de eerste plaats over u en mij. 

Wij worden vandaag zoals iedere dag aangesproken over ons Christen-zijn. Want wij worden in de gaten gehouden. Ik hoor het zo nu en dan: Ja, dat zijn nu gelovigen, is dat nu die pastoor die zo mooi kan preken of gaan zij ieder zondag na de kerk? Dat men zo reageert kan ik wel begrijpen. 

Wat is het verschil met zondags naar de kerk gaan of heerlijk uitslapen, puzzeltje leggen en fietsen? Wordt u er een beter mens van?? Dat u hier zit? Wat is het verschil? Was je een goed mens met of zonder de kerk?

Jezus roept op om het verschil te maken. Maar hoe en wanneer? 

Kent u het programma: De rijdende rechter? Waar in recht gesproken wordt over mensen die in onenigheid leven. Bijvoorbeeld zoals: Een buurman die door de tijd zijn schutting heeft verplaats om zelf meer tuin te krijgen. Maar het kan nog dichterbij zoals in een gezin. Kinderen van hun ouders een bloes lenen en niet terugbrengen. Iemand die een boor komt lenen en niet terugbrengt. Hoe gaan wij daarmee om? Deze lijst is groter tot heel groot te maken. 

Voor Jezus gaat het om in vredesnaam in vrede te leven en dat vraagt van ons een stap meer dan wij soms zelf denken. 

In de eerste lezing vandaag hoorde we er een voorbeeld van. David die zijn koning Saul niet heeft gedood ondanks dat Saul hem wel na het leven staat. Een duidelijke stap verder dan gevraagd wordt dit van hem. 

Nog niet zolang geleden sprak ik een echtpaar dat 60 jaar getrouwd was. Ik vroeg de bruidegom: Hoe heb je het zolang samen zo goed kunnen leven? Het antwoord was: Pater, geven en nemen en meer geven dan nemen. Misschien een mooie zin om vast te houden om in het voetspoor van Jezus te gaan of niet soms?