Door Pater Aloys.

Er is een methode om een verhaal als vandaag eigen te maken aan persoonlijke ervaringen, dat is namelijk: eerst het verhaal vertellen en dan de vraag stellen: welk figuur in het verhaal past op dit moment bij mij? Is dat Lucas de verteller, Jezus die het verhaal voorlegt, de tollenaar of de Farizeeër?  Dan worden er plaatsen aanwezig om daar te gaan staan, bijvoorbeeld: waar Jezus staat. Vrees niet: dat gaan wij niet doen. Maar ik maak het even stil zodat u uw gedachten kunt verplaatsen naar een van de vier figuren…

Ik weet niet wat uw gedachten zijn, maar ikzelf kan mij niet verplaatsen in Lucas en Jezus; zij zijn mij te heilig en te groot. Mijn gedachten gingen vooral tussen de tollenaar en de Farizeeër. Het verhaal is helder en duidelijk door zijn eenvoud. De figuren met ieders achtergrond zijn duidelijk. Zoals wij op dit moment weten dat er verschil is tussen de heren Wilders die tegen de Islam is en Timmersmans die veel begrip heeft voor de vreemdeling. Het is Jezus niet te doen om mensen op te zetten tegen elkaar. De twee figuren in het verhaal zijn gewone mensen, zij gaan naar de tempel. Het zijn mensen zoals u en ik. Zij hebben familie, vrienden en bekenden. Het gaat Jezus om de houding bij het bidden van beiden. En zoals vorige week een collega zei in de preek: “Bidden is de adem voor de ziel.” Kennelijk kan je ook slecht bidden en dat is niet goed voor de ziel. De ene persoon horen wij alleen maar over zichzelf praten. Het is een dankgebed, maar met hoofdonderwerp ‘ik zelf’ die zo goed is. Zo iemand heeft, daar lijkt het op, niemand nodig, misschien zelfs God niet? De ander is snel klaar met het gebed. Hij vraagt om kracht om goed te doen: “Wees mij zondaar genadig.” Deze mens weet dat zij of hij afhankelijk is van God en medemensen. Deze mens doet recht aan zichzelf en de medemens. Wij weten van Jezus dat het niet gaat om de lengte. Voordat je gevraagd hebt, heeft God jou gezien is een bijbels ervaring. Wij kennen dat in ons leven ook: mensen die veel te vertellen hebben, maar hun daden? En mensen die bescheiden zijn, weinig zeggen, maar hun daden zijn groot. Het gaat niet om het tellen en over al wat je doet, maar waarom doe je wat je doet? Beiden gingen naar huis. Jezus ziet in de tollenaar de mens die recht doet aan God en medemens, ook al waren zijn woorden niet veel. Lucas vertelt het door. De tollenaar en de Farizeeër gingen naar huis. En hoe gaat u straks naar huis? In alles wat je doet: weet dat ieder mens een kind van God is, niet meer of minder. Of niet soms?