Zondag 25 juni, 12e zondag door het jaar, Pater Fons

Je hoort wel eens dat iemand zegt:
“Volgens mij zit er een specht bij ons in de buurt!”
Of: “Ik heb een putter gehoord”.
Maar je hoort eigenlijk nooit dat iemand zegt:
“Of je het gelooft of niet … ik heb een mus gezien!”

Die kleine vogeltjes vallen nauwelijks op.
Ze zitten als grijze en bruine gevederde bolletjes in heggen
en vallen nauwelijks op.
Met hun brutale en soms schrikachtige aard, scharrelen ze hun kostje bijeen.
Aanwezig en toch nauwelijks gezien.

Daarom is het zo mooi, dat Jezus in het Evangelie vertelt,
dat God oog heeft voor die eenvoudige vogeltjes.
Hij spreekt niet over de trotse pauw,
of de kraanvogel die een kroon op zijn hoofd draagt.
Nee, zelfs zo’n klein onopvallend vogeltje wordt door God gezien.
Nog geen mus valt uit Gods aandacht!

Nu is de Lezing van vandaag geen artikel voor een Ornithologentijdschrift.
Het gaat ten diepste om mensen.
Jezus zegt dat God ziet, wat verborgen is.
Hij heeft  oog voor wat diep in mensen leeft.
Hij ziet wat wij doen … en wat wij kúnnen doen.
Zo ver reikt de blik van God.

Ook onder mensen kom je allerlei soorten tegen.
Sommigen zijn haantje de voorste
en staan het liefst in de schijnwerpers.
Politici en beroemdheden hebben daar soms alles voor over.

Maar ook zijn er al die mensen die onopvallend hun werk doen,
net zoals de mussen in je tuin,
Iedere dag scharrelen ze hun kostje bijeen.
Ze zorgen voor hun jongen
een beetje grauw en onopvallend.
Mensen voor wie het wereldnieuws de schouders ophaalt.

Maar God doet dat niet.
God haalt voor niemand de schouders op!
Voor Hem is niemand te klein.

Dát raakt de kern van Jezus’ Blijde Boodschap.
Want Hij heeft met zijn eigen leven laten zien,
dat het Koninkrijk van God
in alle eenvoud groeit.
Jezus werd geboren in een stal, omdat er geen plaats voor Hem was.
Vlak na zijn geboorte, werd Hij een van de vele vluchtelingen in deze wereld.
Hij groeide op in het gezin van een timmerman.
Onder zijn eerste volgelingen waren eenvoudige lieden in de meerderheid.
Vissers werden als eerste geroepen.
Zo begon Hij te midden van een zwerm mussen.
Jezus leerde hen om allereerst te zoeken naar mensen die vergeten werden
en verloren liepen.

Zo keek Hij naar mensen: met de blik van God.
En Hij zag wonderlijke dingen.
Een tollenaar die veel te delen had.
Een vreemdeling die Gods Woord beter verstond dan menig ander.
Jezus vertelde hoe de gaven van een arme weduwe
kostbaarder was dan de opzichtig gegeven gave van een rijke.
Voor Hem was ieder mens een zoon of dochter van God
en Hij werd hun broeder.

Die Goede Boodschap klinkt tot op de dag van vandaag,
wanneer we naar Jezus luisteren.
Het gaat er niet om, wie je aan de buitenkant lijkt te zijn.
Het gaat erom, wie je van binnen bént, wat je van harte dóet.

De namen van de groten van onze tijd,
zijn morgen geschiedenis
en overmorgen vergeten..
Maar de namen van wie recht doet en leven schenkt,
staan voorgoed geschreven in het hart van God.

Hij ziet de opa of oma, die een thuishaven is voor kleinkinderen.
Hij ziet de buren, die elkaar helpen met de kleine dingen van alledag.
Hij verstaat de intentie van de vrijwilligster, die doet wat moet gebeuren.

Zó wordt de geschiedenis van God geschreven.
In gezinnen, waar geloof wordt voorgeleefd.
In een parochie waar mensen hart hebben voor elkaar,
waar wordt gezorgd en gebeden.

In het Grote Verhaal van God klinken duizenden kleine verhalen.
Jezus nodigt je uit, om jouw leven goed te gebruiken.
Al breng je maar een beetje geluk in het leven van één mens,
zelfs dan heb je iets verbeterd aan deze wereld.

Er wordt wel eens beweerd dat niemand onmisbaar is.
Jezus ziet dat anders, bij Hem kan níemand gemist worden.
Zelfs die onopvallende mus is de moeite waard,
hoe zou jij dan nog aan jezelf kunnen twijfelen?

Amen!