Zondag 19 mei, 1e Pinksterdag, Pater Aloys
Hebt u dat ook niet als je bij iemand komt, die je nog niet kent, dat je binnen een korte tijd het gevoel hebt waar de wind vandaan komt? Is er een vader of moeder die overheerst. Weet je al gauw wie de zogenaamde “lakens uitdeelt”. En als je bij een gezin komt waar eindeloos wordt overleg. Weet je dat zij erg democratie zijn.
Vele zondagen geleden hebben wij het verhaal over de eerste optreden van Jezus gehoord. Hij ging naar de synagoge. Hij sloeg de schrift open en vond een stukje uit Jesaja waarin stond: De Geest des Heren rust op mij, want hij heeft mij gezalfd. Om aan armen het goede nieuws te brengen. Hij heeft mij gezonden om de gevangen te bevrijden en aan blinden dat zij zouden zien en de verdrukte te bevrijden, om een genaden jaar van de Heer uit te roepen.” En vervolgen zei Jezus: “Nu is die tijd gekomen”. En hij ging op pad samen met zijn leerlingen. Zijn mooie woorden doet een mens goed maar wordt wat hij zegt wel waar? Maar de leerlingen voelde van af het begin aan, deze man is bezield met helende Geest, de heilige Geest. Men zag hoe hij spraak tegenover de overspelde vrouw. “Ook ik veroordeel u niet”. En aan de Lammen gaf hij levenskracht terug. En aan de moeder gaf hij haar zoon terug enz…. Deze Jezus gaf handen en voeten aan zijn geloof. De heilige Geest was niet iets dat zweef maar concreet aanwezig is.
En wat hebben wij gemaakt van die kerk waarvan wij hoorde in de handelingen van de apostelen dat zij beziel werd van de Heilige Geest. Wat heeft de kerk er door de eeuwen heen van gemaakt? De kerk is verdeeld!! Wij zijn uit elkaar gevallen. In de buurt waar ik geboren ben is er een dorpje dat misschien 200 mensen tel maar er zijn 20 verschillende kerken. Is dat de opdracht van Jezus. En als wij in de wereld verder kijken zijn er 20 politieke partijen in de tweede kamer. Er worden oorlogen voert hier Europa, Midden-Oosten en Afrika. Verdeeldheid overal en wij vieren vandaag dat grote feest van Pinksteren!!
Het is goed dat de Paus een aantal jaren geleden het idee heeft opgepakt om een synodaalproces op te zetten in onze kerk. Een proces van samen kerk. Iets dat wij hier in Nederland eind jaren zestig geprobeerd hebben om te houden. Maar niet goed bevonden werd door Rome. En misschien hebben ook niet goed aan gepakt. Maar dat weet ik niet. Toch het is goed dat er nu een proces op gang is gezet waarin men naar elkaar moet luisteren. Waarin verschillende gelovigen aan deel nemen en dat men moet luisteren. Dat gaat zo: Men begin met gebed en dan spreekt iemand. De anderen luisteren en geven geen reactie. Er is een aantal minuten stilte. De ander geeft een positief reactie. Dan is er weer stilte. Ik kreeg er wel wat kibbels van maar het ging om de Geest van Christus te laten werken. Terug naar het begin. Jezus was gekomen om te bevrijden, te helen enz…en het evangelie zegt vandaag, ik zal u de helpen geven. Het ging om de Geest, de Helper, zijn werk te laten doen. Het is een manier van werken. Maar hoe zijn wij vandaag vervuld van de Geest van heelheid. Hoe open staan wij er voor? En voelt u het? Wat willen wij als kerk en als persoon? Immer de Geest, de helende Geest is toch niet buiten de boot gevallen? Of toch?