Zondag 15 september, vredeszondag, Pater Aloys
Kent u deze beker?? Het is een beker dat uitgegeven is om te gedenken dat dit gedeeld van ons land 80 jaar geleden bevrijd is van Nazi-Duitsland. De tweede wereldoorlog heeft een hele grote impact gehad op ons land. Er is veel vernield niet alleen op materieel gebied maar ook op intermenselijk vlak. Overal in Nijmegen en omgeving staan monumenten te nagedachtenis aan deze tweede wereldoorlog. Hier achter de kerk staat ook zo’n monument.
Langzaam heeft men ons land opgebouwd. Er is een relatieve vrede ontstaan. Er waren zelf tijden dat de politiek koos voor minderen geld uit te geven aan defensie. En wij zeiden en zeggen nog: Nooit meer oorlog.
De laatste jaren is er een keer gekomen in deze houding. Wij voelen dat de vrede, de vrijheid bedreigd wordt. Volgens mij begon het al in coronatijd. Tegenstellingen werden vaak groter. Onvrede onder bepaalde groepen. En de laatste jaren wordt de vrede bedreigt door de situatie in Oekraïne en in het midden oosten. Hoe Palestijnen worden behandeld. Zelf hier op de universiteit zijn er kampen over wel of niet contact hebben met de universiteiten in Israël.
Vandaag horen wij over Jezus die in een bepaalde vreedzame omgeving is waar de ruimte is om vragen te stellen. Wie zeggen de mensen dat ik ben? En leerlingen geven antwoorden. Er is ruimte en in die ruimte zegt Jezus. (Ik zeg het maar vrij.) Aan die naam van mij zit wel een zending. Ik zal moeten lijden, sterven en verrijzen. Ik kom niet uit de lucht vallen. Ik ben geen koning op een troon of tovenaar die de richting bepaald. Ik deel jullie menselijk bestaan. Maar als Petrus dit hoort neem hij hem te zijde. Wat Petrus gezegd heeft weten wij niet. Maar het zal wel iets zijn van: Wij gaan hier een stokje voor steken. Dit zal niet gebeuren. Hoe herkenbaar is Petrus voor ons? Immers als een vriend of vriendin, familie of bekende iets overkomt dat wil je toch niet hebben dat het hem of haar over komt. Dan zeggen wij ook: Dat gaat niet gebeuren. Ik heb nog wel een bekenden die en die. Of wij zoeken gewoon de beste dokter enz….
Als Jezus dan zegt: Ga weg van mij Satan. Dan zegt hij eigenlijk. Zet mij niet op de troon. Maak van mij geen tovenaar. Ik moet het leven delen met jullie. Het is de oude naam van God die hij waar wil maken: “Ik ben die is”, “Ik zal er zijn”. God met ons zoals in Eucharistie. Wie zijn leven wil redden zal het verliezen en wie zijn leven verlies zal het redden. Wat betekent dat?
In deze dagen zullen wij weer verhalen horen van mensen die hun leven hebben gegeven. En wij staan er verwonder van!
Amerikanen, Canadezen, Polen, Russen, Engelsen enz… er waren verzetsstrijders in ons land. Zij dronken de beker van de strijd voor vrede, voor vrijheid te einde toe.
Wat betekend voor ons dat zinnetje ?: Wie zijn leven wil redden zal het verliezen en wie zijn leven verlies zal het redden. Misschien goed om even bij stil te staan.
Op het einde van deze viering stel ik de vraag….
Hebt u nagedacht over dat zinnetje: Wie zijn leven wil redden zal het verliezen en wie zijn leven verliest zal het redden? Wie heeft een gedachte?
Misschien een voorschot: Als er ruzie is in de familie, de buren of de vereniging. Kun je het voortouw nemen om tot vrede te komen. Je kunt je gezicht daardoor verliezen maar je heb wel een stap gezet of niet soms? Soms liggen die dingen dichterbij dan je denkt.
Maar wat heb jij te verliezen????
Wij bidden om de zegen!!!!!!!!!!!!!