Voor de geloofsgemeenschap van de Sacramentskerk en de parochie Cosmas en Damianus 

Beste mensen,

Het zijn de lege stoelen waar ik tegen aan kijk, nu ik in de kerk ben. In mijn verbeelding zie ik mensen die regelmatig deze stoelen bezetten. Mensen die nu thuis zitten en beperkt zijn in hun doen en laten. Niemand van ons ontkomt eraan, immers samen moeten wij het coronavirus zo stoppen. Het zijn geen gemakkelijke tijden voor hen die dit virus hebben opgelopen en zeker niet voor hen die hierdoor afscheid hebben moeten nemen van een dierbare. 

Van alle kanten leven mensen mee en delen de zwaarte van deze tijd.

Wij moeten dingen loslaten, andere mogelijkheden bekijken om in contact te blijven met elkaar. Aandacht te geven aan andere belangrijke gebeurtenissen in het leven van een mens. Maar ook vorm te geven aan het belijden van ons geloof. De crisis valt in de vasten- en paastijd. Voor ons christenen een belangrijke tijd om ons geloof te belijden. Nu hadden wij misschien Pasen kunnen afgelasten, zoals vele feestjes en festivals. Wij hadden bij wijze van spreken kunnen zeggen: ‘Jezus is dit jaar niet verrezen’.  Maar Pasen is Pasen en dat gaat gewoon door, alleen op een andere manier, we vieren het dit jaar thuis via de televisie of via de computer. Misschien neemt u op paaszondag toch even de tijd om stil te worden en een tekst te lezen uit de bijbel of te bidden. Het kan dan zomaar zijn dat dit jaar Pasen nog meer Pasen wordt dan andere jaren. Wij kunnen ons persoonlijke lijden, en dat van de gelovige gemeenschap, nog meer verbinden met Jezus lijden en zijn hoop op een nieuwe toekomst. Het nieuwe leven nog meer verbinden met het onze. In de paasverhalen ontmoeten wij de tuinman, een vreemdeling, in hem ontmoeten de eerste Christen, Jezus.  Jezus, die wil zijn bij het verdriet en de pijn van mensen, bij de onzekerheid en bij de vragen van mensen.

Maar Hij wil ook de hoop, de toekomst en het leven delen voor mensen.  Door de eeuwen heen is Hij zichtbaar geweest in mensen en nu zien wij dit ook in onze omgeving. In deze crisistijd zien we dat mensen er voor elkaar zijn, door een kaartje te sturen, samen te zingen, mee te leven en te bidden voor elkaar. En al die gebeden worden vertaald in duizenden kaarsjes die overal in de wereld aangestoken worden. 

Moge door dit alles Pasen voor ons nabij komen, in die geest wens ik ons allen een goede Pasen toe. In het vertrouwen dat de lege stoelen weer gevuld zullen worden, misschien meer dan ooit met u allen, ik sluit af met…………….

Een broederlijke groet, Pastor Aloys