Maandag 10 april, Tweede Paasdag, Pater Jim

Vandaag, op Paasmaandag, weerklinkt opnieuw de blijde verkondiging van de verrijzenis van Christus. Het Evangelie vertelt dat enkele angstige vrouwen snel het lege graf verlaten. Maar onderweg verschijnt Jezus aan de vrouwen en zegt: “Weest niet bevreesd. Zeg mijn broeders dat zij Mij in Galilea zullen zien.” Met deze woorden geeft Hij de vrouwen een bijzondere zendingsopdracht: de verkondiging van de verrezen Heer. 

Waarom koos hij hen uit? Omdat zij eerder een voorbeeld waren gebleken van trouw, toewijding en liefde aan Christus, zowel in de tijd van zijn openbare leven als tijdens zijn passie; nu worden zij als het ware beloond met deze ontmoeting en met deze opdracht. Zij zijn de eersten aan wie het nieuwe leven verschijnt. Zijn moeder Maria was bij het begin van de menswording van God. Deze vrouwen zijn bij, wat je zou kunnen noemen, het begin van de vergoddelijking van de mens. Dat wil zeggen: de overwinning op de dood, het nieuwe leven. 

Jezus had de leerlingen herhaaldelijk voorspeld dat hij na zijn passie en kruis zou verrijzen. Zij hadden het niet begrepen, omdat ze er nog niet klaar voor waren. Hun geloof moest nog worden gevoed door ontmoetingen met de Heer ná zijn verrijzenis. Vervolgens, zo horen we vandaag in het boek Handelingen, werden ze voor de buitenwereld de boodschappers van het grote nieuws. Petrus verklaart vrijmoedig: “God heeft deze Jezus doen verrijzen; daarvan zijn wij allen getuigen.” 

Wát een verschil met de angstige Petrus van Witte Donderdag, die kleumend bij een vuurtje tot drie keer toe verklaarde dat hij Jezus niet kende. Hij heeft een bekering doorgemaakt, dankzij ontmoetingen met de Verrezen Heer en de komst van de heilige Geest. Vanaf dat moment verspreidt de blijde boodschap over de verrrezen Christus zich over het hele land, en eeuwen later zal het evangelie alle hoeken van de aarde bereiken. Onlangs stond nog in de krant dat het aantal katholieken in de wereld vorig jaar opnieuw is gestegen; het zijn er nu meer dan 1,3 miljard. 

Pasen is een boodschap van hoop. De verrijzenis van Jezus vertelt ons dat niet de dood het laatste woord heeft, maar het leven. Door de Zoon op te wekken heeft God de Vader zijn liefde voor de mensheid voor altijd ten volle geopenbaard. 

Hier zouden we het graag bij laten, maar dit evangelieverhaal heeft ook een andere kant. Het toont ook een andere manier om naar het lege graf te kijken: die van de hogepriesters. De verrezen Jezus past niet in het beeld dat zij hebben van de wereld, van zichzelf, van hun macht. Zij proberen hun positie in stand te houden met geld en leugens. 

Het is van alle tijden en plaatsen. En het laat zien dat het kwaad nooit ver weg is. Tijdens het Laatste avondmaal, bij de instelling van de eucharistie, zat het kwaad aan tafel in de persoon van Judas. Nu, bij het feest van Pasen, dient het kwaad zich aan in de vorm van leugens en geld. Jezus had al eens gezegd: u kunt niet God dienen én de mammon.

Op Paaszondag vieren we het feest van de opstanding. Op Paasmaandag doen we dat ook, maar we worden ook gewaarschuwd in welke wereld dat verhaal zijn weg moet vinden. Ons leven met Christus wordt voortdurend uitgedaagd, en vraagt elke dag om keuzes.