Maandag 25 december, 1e Kerstdag, Pater Aloys
De afgelopen week stond Nijmegen rond het glazenhuis. Dat het goede doel in zich had namelijk: Geld in zamelen om de ziekte A.L.S. te bestrijden. Men kon muziek aan vragen, geld geven en er was een week vasten voor een aantal mensen, in het glazenhuis, voor dit goede doel. A.L.S. staat voor een spier ziekte met grote gevolgen voor de patiënte en de omgeving.
In deze dagen zitten velen rond een stal. Over heel de wereld. Er zit geen slot op zoals bij het glazenhuis. Geen BN’s immer de vrouw is geen popster en de man geen beheerder van de Rabobank, wel van koninklijk bloed maar ver weg van het paleis.
Wat verbindt het glazenhuis en de stal? Allereerst dat het om mensen gaat. Dat het beiden een goed doel in zich dragen. En beide raken de mens. Denk ik.
Bij het glazenhuis is dat, dat mensen aantrokken wordt door een kwetsbare groep en met een gezellige sfeer. De stal raakt ons mensen ook. Immers een kind raakt ieder mens. Twee mensen, Jozef en Maria, met weinig middelen. Maar ook zij trekken mensen aan in de stal die open is en waar niemand geweigerd wordt. Maar de stal kent geen uitzending, geen geld, niet een bepaalde ziekte of natuurramp om te bestrijden.
Er ligt een kind wat op het eerste gezicht gewoon is. En toch spreken hij ons aan en niet alleen ons maar over heel de wereld komen mensen deze dagen samen rond een arm zalighuis. Waar herderinnen en herders met hun schapen op bezoek kwamen. Zij werden niet om staalt met gezangen van allerlei BN’s maar met gezangen van Engelen. Eer aan God, zongen zij, en vrede op aarde aan alle mensen. Het kind wordt genoemd: Redder van de Wereld. En bij Johannes wordt het kind: Licht der wereld; genoemd. En is dat niet boodschap deze dagen dat hij het Licht der wereld is.
Maar dan stel ik de vraag bij dit kind: Waarom zou God in een kind zich openbaren en zo genoemd worden? God had op een andere manier naar de aarde kunnen komen? Er staat toch ook: Voor God is niets onmogelijk? Waarom zou God een kind onder ons laten komen? Is dat, misschien, omdat een kind moet groeien? En langzaam alles meemaakt dat wij mensen meemaken? Peuter worden, pubertijd, verliefd worden, verliezen van dierbare enz. Is het omdat het kind heeft mogen groeien zoals u en ik om licht te zijn. En is dat de boodschap van de kerk deze dagen. Hoe je ook in het leven staat jij mag groeien en er zijn. Jij kan een licht zijn voor ander. Laat het schijnen en vooral voor de kwetsbaren in ons samenleving waar ook het glazenhuis voorstaat. Ik zie het gebeuren soms heel dicht bij u in het eigen gezin, de buurt en familie. En die mensen kennen wij hier in onze buurt die goed zijn in het geven van geld maar ook het aandacht hebben voor elkaar.
Toch de algemene cijfers laten ons zien, de laatste jaren, dat mensen meer en meer op zichzelf leven. Mensen zijn minder voor het vrijwilligers werk te vinden. Heeft dat met vergrijzing te maken, met dat zoveel mogelijk mannen en vrouwen moeten werken, heeft het te maken met: Dat wij al genoeg hebben met het idee: De ander komt er toch wel?
Hierin ligt een opdracht voor de kerk daar aandacht aan te besteden. Mensen te verbinden en een eigen waarden te geven dat ieder er mag zijn en dat je ook voor de ander een licht bent in het omzien na elkaar. Daarin kan een mens een Licht zijn en zich geborgen weten in Gods hand. Mogen kerstmis dit geven aan ons.