Zondag 21 april, 4e Zondag van Pasen, Pater Aloys

Waar blijf de tijd waarin wij volle kerk hadden en er in Brakkenstein ieder jaar 10 talen mannen werden gewijd tot priester. Kent u nog mensen die theologie gaan studeren of zich laten vormen tot diaken, pastor of priester? Roepingen zondag is ooit ingesteld om aandacht te vragen voor voorgangers en groepen religieuzen in onze kerk door preken, teksten en gebeden. Ook in onze tijd hebben wij nog religieuzen en pastors nodig voor onze kerk. Er zijn nog kamers leeg in het klooster hiernaast en het is heel gewoon dat pastors in het weekend op drie plaatsen een dienst moeten doen. Toch is het de vraag of aan dacht voor roepingen op deze zondag het enige is. Immers ieder van ons is geroepen. In ons doopsel ligt onze eerste roeping. Ja, hoe zit u in de kerk deze morgen. Misschien denkt u: Pastor ik ben 80 of 90 jaar. Wat wil u? Of ik heb een mooie baan wat wilt U? Nee, ik zeg niet dat u het klooster in moet of theologie moet studeren. Nee, gewoon u eigen situatie. Voelt u zich geroepen in eigen situatie?

Vandaag hebben gelezen over Petrus een man die vandaag in Jezus naam een teken stelde maar deze Petrus was ook de man die zei op goede vrijdag dat hij Jezus niet kenden en de andere leerlingen liepen ook weg. Het geloof kwam hen ook niet zomaar aanwaaien. Een paar weken geleden hoorde op zondag Petrus zeggen tegen de anderen: “Ik ga vissen” en de anderen ging met hem mee. Ook bij Petrus was het geloof, het volgen van Jezus, een groeiproces. Geloven is niet iets dat vaststaat maar zijn werking kent in goede en slechte tijden. In Petrus groeide dat geloof. Jezus werd voor hem steeds meer het teken van de levende God. Jezus werd meer vlees en bloed van hem. Hij werd steeds meer een goede Herder voor hem. Petrus voelde door hem gekend. Je gekend voelen is zo belangrijk. Wij hoorde: Ik ken de mijnen en de mijnen ken mij. Geroepen zijn heeft allereerst met een relatie te maken. Zoals Jezus een zondaar vergeet, mensen genees, mensen in de gemeenschap brengt. “Niet eigen volk eerst” maar juist mensen die buiten het jodendom staan of er uitgestoten zijn. Vandaag hoorde wij: “Ik heb nog andere schapen die niet uit deze schaapstal zijn. Ook die moet ik leiden en zij zullen naar mijn stem luisteren” Jezus is als een Herder die omziet naar zijn schapen en andere schapen. Als wij na ons Christen-zijn kijken. Hoe is die roepstem? En hoe zie ik om? Voldoet ik zelf aan op de plaats waar ik sta? En als je naar de kerk kijkt voldoet zijn aan de Goede Herder? Moet zij niet kijken naar hoe zij om gaat met de plaats van de vrouw in de kerk? Hoe viert men de sacramenten? En hoe gaat de kerk om met mens die anders geaard zijn dan de gemiddelde mens? Onze eerste roeping ligt in Christus die vandaag zegt: “ik ben de goede Herder, niet in de taak die wij hebben of zeg ik iets vreemds?