Zondag 17 december, Pater Aloys
Ik weet niet of u ook weleens de politieke uitzendingen van de NOS gevolgd? Gisterenavond heb ik een tijd zitten kijken naar Wilbers en Omtzigt. Toen ik die twee mensen hoorde dacht ik: Wie ben jij Wilbers? Wie ben jij Omtzigt? Wat is jouw kracht? De een loopt al jaren rond met bewakers om zich heen omdat hij beschermd moet worden tegen aanslagen. De ander gaat met pijn in het hart uit het CDA. En waarom?
Ik kan mij bij het verhaal van Johannes doper ook iets voorstellen dat mensen uit de kring van de Farizeeën zich gaan afvragen: wat is dat voor man? Wij horen vorige week dat hij met vreemde kleding rond liep. Het lijk mij wel een hippie in zijn dagen. Hij eet van de natuur. Biologisch verantwoord, zouden wij tegenwoordig zeggen. En is een spreker waarvan velen denk: Die heeft inhoud. Zij voelen zich aangetrokken tot hem en laten zichzelf dopen. Als je dat hoort en ziet dan word je wel belangstelt of nieuwigheid.
Toch zegt zo iets ook over de vrager of niet soms? Wie is hij of zij? Wie ben ik? Hoe sta ik in het leven? Waarom ben ik vanmorgen hier naar de kerk gekomen? Waarom ben ik “ik”? Wie ik ben?
Van Johannes de doper wordt gezegd: Hij moest getuigen van het licht. Het gaat niet om Johannes maar het gaat om het licht der Wereld. Waarvan wij weten dat het Jezus die hier met het licht der wereld wordt bedoeld. Jezus die bij zijn eerste verkondig in Nazaret de woorden gebruik van de profeet Jesaja van de eerste lezing van vandaag:
De geest van de Heer God rust op mij. Hij heeft mij gezalfd om aan armen de blijden boodschap te brengen. Hij heeft Mij gezonden om te genezen aller wier hart gebroken is, de gevangenen vrijlaten te melden aan wie opgesloten zijn vrijheid. Om aan te kondigen het genadejaar van de Heer.
Johannes is de verwijzer naar Jezus die verlicht de wereld niet zomaar maar om te verbinden en te genezen van het kwaad, de duisternis. Maar dat is nog niet de vraag beantwoord: Wie ben jij? Dinsdag zullen wij hier de boeteviering houden. Dat is een momentje voor je zelf. Kijken wie ben ik zelf? Waar sta ik? Even in de spiegel van de ziel kijken. Wat heeft het leven gebracht. De afgelopen week mocht ik een paar keer mee maken hoe mensen op leeftijd tocht “de weg kwijt” zijn. De weg waarover Johannes de Doper heeft “de weg die recht gemaakt moet worden”. Zodat het leven weer begaanbaar is.
Een man die altijd het gevoel heeft dat hij “zichzelf” niet kan zijn en daarmee “verdwaalt” rond loopt. Een vrouw die vast gelopen is in haar Godsdienst. Het gevoel heeft dat zij helemaal vast zit aan schuld en te kort. Altijd voorbij gelopen aan zichzelf. Wij denken soms: zolang alles maar gewoon vooruit gaat, gaat het goed maar ongemerkt kan je weg vast lopen. Johannes heeft Jezus aanwezig als de gezalfde. Iemand die is gekomen om mensen meer mens te laten zijn. En als wij in zijn voetspoor wil gaan dan moeten we daar aan werk. Aan ons zelf, aan de naasten en aan de wereld om ons heen. Jezus wil daarin met ons zijn. Wij hebben een blijde boodschap. Niet van onderdrukking of macht maar van meer mens worden. Dat ieder mens echt mens mag worden naar het beeld van God. Het goede doen. Jezus wordt boos bij macht, aanzien en misbruik. Zijn “zijn” is om jou teverbind met de anderen en dat jij een gelukkig mens wordt. Jij bent een Godsgeschenk. Maar wil je dat geloven? Of Wie ben jij dan eigenlijk?