Heijendaalseweg 300, 6525 SM Nijmegen
024 - 355 80 29
sss.nijmegen@kloosterbrakkenstein.nl

Van de redactie

Wij ontvingen een artikel betreffende een van onze organisten Harry van Kempen, die zijn 60 jarig jubileum als organist heeft gevierd.

Bijzonder jubileum voor organist Harry van Kempen

Kerkelijke onderscheiding

De aanleiding voor een gesprek met Harry van Kempen is de kerkelijke onderscheiding die hij onlangs samen met Rita Branderhorst tijdens een viering in Valburg heeft ontvangen. Omdat hij 60 jaar als organist kerkelijke vieringen opluistert. Strikt genomen is het geen 60 jaar maar zelfs 65 jaar. Hij is namelijk als 17-jarige jongeman al begonnen in Oosterhout en heeft nu de gezegende leeftijd van 82 jaar bereikt. Het is met zo’n carrière achter de rug niet vreemd dat hij ook al in het bezit is van een lintje, een koninklijke onderscheiding. Waardering  voor zijn muzikale  werk gedurende meer dan 6 decennia.

Van kinds af aan

“Hoe dat vroeger ging”, zegt Harry, “je moest wat doen in de kerk! Daar gingen mijn ouders wel van uit. En dan was het tamelijk eenvoudig in mijn geval: naar het seminarie of iets anders doen voor de kerk. Het seminarie zag ik niet zitten. Dan maar organist worden in de kerk. De oude organist in onze kerk zei me: ga jij de gregoriaanse gezangen op zondag maar begeleiden.  En zo is dat dus begonnen, als 17-jarige jonge organist. Ik heb wel wat les gehad, maar toch ook veel in de praktijk geleerd. En ik hield van het werk als organist en doe het nog steeds met veel plezier. Ik ben een liefhebber van orgelmuziek en klassieke muziek”.

Plichtsgevoel en doorgaan

“En daarna is het eigenlijk allemaal een beetje vanzelf gegaan”, vertelt Harry, “getrouwd met Toos, werk bij de Rabobank, kinderen, andere verenigingswerkzaamheden en mijn werk als organist. Dat bleef ik gewoon doen en dan komt van het één het ander. Na mijn pensioen had ik meer tijd, die ik voor een deel besteedde als organist in Huissen-Zand, Oosterhout, Lent en de Molenstraatkerk in Nijmegen en als organist bij uitvaarten. Dan kreeg ik een telefoontje en ging er heen”.

Op de fiets naar Brakkenstein

Hij gaat ook nog steeds drie keer per maand op de fiets ’s zondagsmorgens om 8.45 uur naar de Paterskerk in Brakkenstein, Nijmegen. Om daar de viering te begeleiden. Die viering wordt goed bezocht. Hij merkt dat de mensen in de kerk veel beleven aan de muziek. Na de viering komen ze naar hem toe om hem te bedanken of hun gedachten bij de muziek met hem te delen. Vroeger zongen wij dat al zeggen ze dan of ze zeggen ontroerd te zijn omdat de muziek iets uit het verleden in hen losmaakt of naar boven haalt. Dat sterkt hen dan of het is troostend. Die rol soms te kunnen vervullen met muziek vindt Harry betekenisvol. En daarom gaat hij er ook gewoon mee door. 

Wat blijft je bij….

Harry was eens gevraagd Maria-liederen te spelen in de kapel van Joachim en Anna, een verpleeghuis in Nijmegen. Veel bedden werden in de kapel naar binnen gereden en de pastor begon met de viering. Toen de Maria-liederen klonken gingen hier en daar wat hoofden ophoog en hoorde je voorzichtig geneurie en meezingen. Dus toen kwam er een zichtbare en hoorbare reactie van de mensen. Het was ontroerend om mee te maken. De pastor zei tegen Harry: “Ga jij maar verder met je orgelspel, ze luisteren naar jou, meer dan naar mij”. Zo kan muziek ook werken, dat is bekend, dat het ook zieke of oude dementerende mensen nog diep kan beroeren.

“Het geloofsverhaal is uit de mensen gegaan”

Het is gewoon jammer, maar het is wat het is. Hij zelf beleeft nog steeds veel plezier als organist en put daar ook voldoening uit, het is voor hem nog steeds waardevol. En hij accepteert dat veel mensen zijn ervaring niet delen of kunnen delen omdat de mensen die de weg naar de kerk weten te vinden in de minderheid zijn nu. Hij kijkt met een open blik naar deze ontwikkelingen, zonder waardeoordeel. Misschien staat hij daarom nog zo midden in het leven en kan hij heel enthousiast vertellen over de dingen die hij doet en die hem bezighouden. 

Muziek is schitterend

 En de mensen horen het nog steeds graag, ook de sacrale, religieuze muziek. Het is niet voor niets dat in de top 10 van klassieke muziek van Classic FM er 5 of 6 sacrale muziekstukken staan, zo weet Harry. Die muziek raakt mensen diep en tilt ze als het ware een beetje op. Zelf houdt hij natuurlijk van de traditionele meerstemmige missen zoals de Kronungsmesse van Mozart, Matteuspassion en de Messiah van Handel, maar ook eigentijdse componisten waardeert hij zeer. Het requiem van Karl Jenkins bijvoorbeeld of zijn muziek genaamd “armed men”. En hij merkt dat de mensen de muziek van Huub Oosterhuis zeer waarderen. Er is zoveel en ook zoveel moois. Teveel om op te noemen. Je moet ervan genieten vindt Harry. Hij laat wat bijzondere voorbeelden op zijn tablet horen. En tot slot van het gesprek speelt hij het Ave Verum van Karl Jenkins op zijn orgel. Een voorrecht dit te morgen horen. Beste Harry, dank voor deze bijzondere inkijk in jouw leven als organist.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *